การต่อสู้ของเรา การเมืองที่อิสระ

วัฒนะ วรรณ

ในขณะที่ผมกำลังนั่งเขียนบทบรรณาธิการอยู่เหตุการณ์ทาการเมืองของประเทศไทยหลายๆอย่างกำลังจะเกิดขึ้น ร่วมถึงเหตุการณ์ในต่างประเทศด้วย เหตุการณ์แรกที่คงจะเป็นเรื่องการชุมนุมของ “พันธมิตรประชาชนเพื่อ(รัฐประหาร)ประชาธิปไตย” แน่นอนหลายคนที่ติดตามข่าวคราวทางการเมืองคงเดากันไม่ยากว่าการชุมนุมครั้งนี้คงเป็นการชุมนุมเพื่อเช็คกระแสความนิยมของกลุ่มพันธมิตรฯ แต่นั่นอาจจะไม่ใช้ประเด็นสำคัญเท่ากับความน่าละอายใจของผู้นำภาคประชาชนที่สนับสนุนกลุ่มพันธมิตรฯที่สร้างความเลวร้าย ตกต่ำให้กับภาคประชาชนไทย โดยการพาภาคประชาชนไปหมอบคลานให้กับระบอบเผด็จการ ร่วมถึงยังมองว่าประชาชนโง่ที่ยังไปเลือกพรรคพลังประชาชนอยู่ แต่ไม่เคยเสนออะไรที่เป็นประโยชน์ให้กับประชาชนเลย สิ่งเหล่านี้ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ดังนั้นจึงขอเรียกร้องให้ภาคประชาชนแสดงออกด้วยการไม่สนับสนุนกลุ่มพันธมิตรฯ และเรียกร้องการเมืองอิสระของภาคประชาชน ดังเช่นคำประกาศของสมัชชาคนจน ในงานวันครบรอบ 100 วันของพี่มด วนิดา ที่ผ่านมา

ส่วนอีกเรื่องที่กำลังเป็นประเด็นอยู่ก็คือการแก้ไขรัฐธรรมนูญที่ถูกนำเสนอโดยพรรครัฐบาล แน่นอนเราเห็นด้วยกับการแก้ไขรัฐธรรมนูญ ร่วมถึงยกเลิกกฎหมายที่มาจากเผด็จการทั้งหมด แต่เราไม่สามารถฝากความหวังการแก้ไขรัฐธรรมนูญไว้กับพรรคการเมืองน้ำเน่าทั้งหลายได้ ภาคประชาชนต้องกล้าหาญนำเสนอรัฐธรรมนูญของตนเองอย่างเป็นอิสระเพื่อกดดันพรรคการเมืองเหล่านั้น นี่ถึงจะเป็นการทางออกที่แท้จริง และที่สำคัญเราจะต้องไม่ลืมว่าภาคประชาชนเคยรวมตัวกันเพื่อจัดทำข้อเสนอรัฐธรรมนูญ ในเวที “ไทยพูด” ข้อเสนอเหล่านั้นต้องถูกนำมาขยายและรณรงค์กันอีกครั้ง เพราะเป็นการสร้างการเมืองประชาธิปไตยที่มาจากประชาชนเอง

และเรื่องสุดท้ายที่อยากจะชวนทุกคนได้ติดตามและสนับสนุนการต่อสู้ของพี่น้องผู้ถูกกดขี่ในทิเบต ที่กล้าหาญออกประท้วงความโหดร้ายของรัฐบาลเผด็จการจีน เราจะต้องไม่ปล่อยให้เพื่อนเราโดดเดี่ยวในการต่อสู้เพราะนี่เป็นการต่อสู้กับจักรวรรดินิยมจีนที่กดขี่ประชาชนตลอดมา ร่วมถึงการต่อสู้ของพี่น้องในอิรัค ปาเลสไตน์ เลบานอน และอียิปต์ การต่อสู้เหล่านี้เป็นการต่อสู้เพื่ออิสรภาพ เป็นการต่อสู้กับจักรวรรดินิยมอเมริกาและหมาบ้าอิสราเอล เป็นการต่อสู้ของผู้ถูกกดขี่ เป็นการต่อสู้ของคนจน เป็นการต่อสู้ของพวกเรา